سای
سای (به ژاپنی: 釵) یک سلاح کشورهای آسیایی است.این اسلحه بیشتر در جزیره اوکیناوا استفاده می‌شد.
تاریخچه:
پیش از آنکه این اسلحه با نام سای به اوکیناوا وارد شود در کشورهای دیگری مانند اندونزی، هند، مالزی، ویتنام، چین، و تایلند بکار میرفته[۲]در اندونزی چنین سلاحی را چابانگ (chabang) مینامیدند که خود نوع پیشرفته سلاحی است که در هند با نام تریشولا (به هندی: त्रिशुल) شناخته میشود [۳] . گمان می‌رود که این اسلحه از ریشه وسیله‌ای مانند چنگک کشاورزی باشد که کشاورزان از آن استفاده میکردند. این اسلحه با نام سای در اصل در جزیره اوکیناوای کشور ژاپن استفاده می‌شد. پلیس محلی اوکیناوا (Ufuchiku) در دوره فئودال ژاپن از وسیله ای مانند سای بهره می‌برد که بنام جیت یا جوت شناخته می‌شد و شباهت زیادی با اسلحه سای دارد. جیت در نوع پیشرفته با نام سای-جیت نیز شناخته میشود.
این اسلحه توسط موتو چوهئی (Moto Chohei) یک شاهزاده اوکیناوایی در سال ۱۶۶۸ بصورت پیشرفته درآمد.
کارکرد:
این اسلحه بشکل یک نیزه کوتاه سه‌شاخه است و معمولاً سای بصورت دوتایی کاربرد دارد.[۵] گاهی سومین سای هم میتواند وجود داشته باشد که به عنوان جایگزین یا ذخیره در موارد ضروری حمل میشود. کشاورزان اوکیناوایی از این وسیله برای مقابله با شمشیر ساموراییها (سابر) و یا شکستن کاتانا (Katana) استفاده میکردند.
اسلحه سای مانند بیشر اسلحه‌های کشاورزان بصورت تصادفی بوجود آمده و کم کم در سبک‌های رزمی (Kobudo) اوکیناوا آموزش داده شده و سپس در هنر رزمی ژاپنی (کاراته) و مخصوصا در مدارس رزمی سبک کیوکوشین آموزش داده میشود.
در هنرهای رزمی ژاپن بر روی نوعی از سای کار میکنند بنام مانجی-سای (manji-sai) که این سای به شکل صلیب شکسته است.
قطعات:
سای شامل ۶ قسمت اصلی زیر است:
تسوکاگاشیرا (Tsukagashira): انتهای دستگیره سای که معمولاً کمی برجسته تر از خود دستگیره است.
تسوکا (Tsuka): دستگیره اسلحه سای است که گاه برای تسلط بیشتر موادی مانند طناب کنف بدور آن پیچیده میشود
موتو (Moto): نقطه تماس دو شاخه محافظ (یوکو) و شاخه اصلی (مونوچی)
یوکو (Yoko): دو شاخه که بصورت متقارن در کنار مونوچی قرار دارند و بیشتر نقش محافظت دارند.
مونوچی (Monouchi): محور یا شاخه اصلی سای است که بصورت گرد یا چند سطحی میتواند باشد.
ساکی (Saki): نوک شاخه اصلی اسلحه سای که در نوع آموزشی آن همواره بصورت کند و گرد می‌باشد.
تریشولا
کاتای سای
گمان می‌رود که کاتای سای زمان زیادی است که وجود دارد و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شده و بسیار بیشتر از کاتا های کنونی (با سای) بوده است و با گذشت زمان استادان بزرگ هنرهای رزمی ژاپن بیشتر این کاتاها و حرکات را حذف کردند. علت حذف آنها سختی بیش از حد یادگیری و تاثیر کم آنها در مبارزات واقعی بوده.
معرفی سلاح سای
سلاح سای از سلاحهای کاربردی در بسیاری از ورزشهای رزمی می باشد.سای یک سلاح ژاپنی است که نام آن از نام یک منطقه بسیار قدیمی ژاپن برداشته شده است.
در زمانهای قدیم سای سلاح نبوده از سای برای اندازه گیری میزان نرمی و عمق نفوذ آب در شالیزار و برای کاشت و امور کشاورزی استفاده می شده است
شکل و ساختار تنه و بدنه اصلی سای همانند یک باتوم نوک تیز است ، این قسمت تنه اصلی سلاح سای را تشکیل می دهد و این تنه همان شاخه اصلی سلاح سای است.
سای را به تناسبهای گوناکونی می سازند مثلا در بعضی مدلها اختلاف طولی در شاخه وسط با شاخه های دو طرف کم و در بعضی مدلها زیاد است و در ساختار کلی این سلاح به دو طراحی و شکل اصلی محدود میشود.
طول تنه اصلی این سلاح از 30 الی 70 سانت دیده شده است که اگر با توجه به اصول کاربرد آن دقت شود که طول استاندارد آن باید بین 30 تا 45 باشد چرا که باید حداکثر کمی از طول ساعد بلندتر باشد .
سلاح سای لزوما نباید دارای نوک تیز باشد زیرا این سلاح در اکثر موارد در حالت تدافعی استفاده میشود از موارد کاربرد سای میشود به دفاع در مقابل شمشیرهای بلند ( کاتانا) اشاره کرد که در صورتی که مهارت در استفاده از سای داشته باشید به راحتی با سای می توانید شمشیر مهاجم را بشکنید .
چندین روش گوناگون برای در دست گرفتن سای وجود دارد که هر کدام در موقعیت خاص استفاده میشود و مهمتر از دانستن این که سای را به چه حالاتی میتوانید در دست بگیرید این است که بتوانید در هنگام مبارزه و استفاده از این سلاح به سرعت و به خوبی این حالات و روش در دست گرفتن خود را تغییر دهید تا هماهنگ با شیوه مبارزه مهاجم بتوانید به خوبی از خود دفاع کنید.
این سلاح را هندی ها شمشیر شکن می نامیدند.
درباره
وبلاگ
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت:
سلاح سای
نويسنده:
