روش تمرین با کیسه بوکس


کیسه بکس یکی از قدیمی ترین و همچنین کارا ترین وسایل تمرین بوکس می باشد.متاسفانه تاثیرات کیسه بوکس در افزایش سرعت و قدرت و بالا بردن تحمل در بوکسور به طور کامل شناخته نشده است. تولید کنندگاه وسایل ورزشی هر روز وسایل تازه ای را برای ورزش کردن ابداع می کنند اما تاکنون کار چندانی روی کیسه بوکس انجام نشده است.با این حال برای مربیان و دست اندر کاران بوکس ثابت شده است که یکی از بهترین وسایل تمرینی برای بوکسورها کیسه بوکس می باشد.

اگر یک تایپیست بخواهد در کار خود پیشرفت کرده و با سرعت بالا تری تایپ کند باید از صفحه کلید کامپیوتر یا دستگاه تایپ استفاده کند و روی آن تمرین کند یک بوکسور هم باید برای افزایش قدرت و سرعت مشتهای خود مشت بزند و وسیله این کار کیسه بوکس او می باشد.برای افزایش سرعت و قدرت در ضربات آنچه باید رعایت شود این است که ضربه با نهایت قدرت به کیسه بوکس زده شود.همچنین در هنگاه مشت زنی به کیسه باید دور آن حرکت کرد مانند اینکه با یک حریف واقعی مبارزه می شود.

قانون تمرین با کیسه بوکس راندهای ۲ دقیقه ای و ۳ دقیقه ای می باشد که اغلب ۴ بار تکرار می شوند.بوکسورهای آماتور در راندهای ۲ دقیقه ای و حرفه ای ها در راندهای ۳ دقیقه ای به تمرین می پردازند و ۱ دقیقه استراحت بین رانده توصیه می شود.بوکسورهای معتبر و حرفه ای برای افزایش توان مبارزهای خود دو روش خاص را پیش می گیرند.یا اینکه زمان استراحت بین راندها را کاهش می دهند مثلا به جای یک دقیقه ۳۰ ثانیه استراحت می کنند یا زمان راندها را افزایش می دهند مثلا آماتورها به جای دو دقیقه ۳ دقیقه تمرین می کنند و حرفه ای ها به جای ۳ دقیقه ۴دقیقه با کیسه تمرین می کنند.مسلما بوکسوری که تحمل ۴ دقیقه مشت زنی را دارد در مبارزه ۳ دقیقه ای واقعی بهتر عمل می کند.

البته آنطور که تجربه نشان داده است افزایش زمان زمان راندها بهتر از کاهش زمان استراحت بین راندها است.

● تمرین چپ و راست سرعتی(جب و پانچ سرعتی)

این یکی از تمرینات خیلی خوب و مفید با کیسه بوکس می باشد.این تمرین از این قرار است که به مدت ۱۵ الی ۶۰ ثانیه(بر حسب توان ورزشکار)با شدت و سرعت تمام مشتهای چپ و راست طوری به کیسه بوکس وارد می شود که کیسه بوکس فرصت به عقب برگشتن را نداشته باشد.توجه شود که این تمرین باید با حد اکثر شدت و توان اجرا شود.این تمرین یکی از تمرینات پیشنهادی برای افزایش قدرت و سرعت بوکسورها می باشد.

این تمرین به نام تمرین المپیکی هم نام گذاری شده است زیرا در اغلب اردو های المپیک بوکس کشورهای مختلف اجرا می شود.به این نکته باید توجه کرد که این تمرین با کیسه به تنهایی کافی نبوده و باید همراه با بقیه تمرینها اجرا گردد.

یک مثال از برنامه تمرینی با کیسه بوکس:

الف)  راند ۳ دقیقه ای کیسه زدن مهارتی(تمرین روی مهارتها مثلا مشتها و جا خالی و...).
ب)  ۴ راند ۳۰ ثانیه ای چپ و راست سرعتی.
ج) در پایان ۱ راند ۳ دقیقه ای کیسه زدن معمولی.

بین هر راند ۱ دقیقه استراحت.

توجه شود که مرحله سوم بسیار مهم است زیرا بدن بوکسور را برای مقاومت در برابر خستگی آماده می کند.

● تغییر در تمرینات

پیشنهاد می شود در تکنیک چپ و راست سرعتی زمانها تغییر کند مثلا گاهی به جای ۴ راند ۳۰ثانیه ای می توان ۱۰ راند ۱۵ ثانیه ای با ۴۵ ثانیه استراحت بین آنها را انجام داد.اینگونه تغییر در تمرینات می تواند باعث افزایش قدرت و سرعت و توان غیر هوازی در بوکسور شود.

● تمرین بوکس قدرتی

یک تکنیک دیگر در تمرین با کیسه بوکس تمرین بوکس قدرتی می باشد.در این تمرین در راندهای ۶۰ الی ۹۰ ثانیه ای با تمام قدرت از انواع مشتهای بوکس مثل پانچ و کراس و آپر کات و هوک... استفاده می شود.

یک مثال از برنامه تمرینی بوکس قدرتی روی کیسه بوکس:
▪ ۱- ۳ راند ۳ دقیقه ای تمرین مهارتی روی کیسه بوکس
▪ ۲- ۴ راند ۱ دقیقه ای تمرین قدرتی روی کیسه بوکس
▪ ۳- ۵ راند ۳۰ ثانیه ای تمرین چپ و راست سرعتی

▪ توجه:بین هر راند ۱ دقیقه استراحت.

● یک برنامه تمرینی دیگر

▪ ۱۰ راند ۱ دقیقه ای بوکس قدرتی
این تمرین برای بوکسورهای حرفه ای طراحی شده و برای افزایش قدرت ضربات بسیار موثر است.

● کلام آخر

کیسه بوکس یکی از بهترین وسایل تمرینی یک بوکسور برای افزایش قدرت و سرعت ضربات دست می باشد.پیشنهاد می شود در تمرین با کیسه بوکس روزهای هفته را تقسیم کنید یعنی مثلا یک روز بیشتر روی مهارت و روزی دیگر بیشتر روی قدرت و سرعت کار کنید.

WWW.ROSSBOXING.COM

سخنانی زیبا از سوسای اویاما

سوسای اویاما موسس سبك كیوكوشین است.
چند جمله از سخنان گرانبهای ایشان را برایتان می نویسم.

- عبور از یك مانع قدرت جدیدی به انسان می بخشد.
-آنچه مهم است حركت قدم به قدم به طرف جلوست.
-دردها و رنجهای غریزی همان امیال و هوسهایی است كه انسانها از ابتدا تابع آن هستند.
-مطالعه و تحقیق در روش رزمی مانند بالا رفتن از صخرا است به راهت ادامه بده و بدون استراحت به پیش برو.
-نتایج خوب مانند فتح قله ی اول است.
-هدف مطلوب باید برقراری وضع روحی مناسب باشد.
-شهامت یك واكنش لازم و ضروری است.
-آن كس كه خالص است مانند خدای انرژی است.
-اگر نسبت به راهی كه رفته اید اطمینان كامل دارید از هیچ چیز نباید بهراسید.
-زندگی مانند مرگ و ثروت مانند فقر است .انسان شبیه خوك و نفس انسان مانند انسان است.

اصول و روش صحیح در دویدن

دویدن آهسته ( استقامتی)

وضعیت سر هنگام دویدن: سر با بدن در خط مستقیم قراردارند و هنگام دویدن نباید سر را به سمت عقب یا طرفین و یا جلو خم نمود زیرا با طی نمودن مسافتهای طولانی فشار زیادی به مهره های گردنی اعمال خواهد شد .

وضعیت تنه: تنه در دویدنهای آهسته (دوهای استقامت) صاف و كشیده و عمود به زمین است و با افزایش سرعت دویدن تمایل رو به جلوی آن افزایش می یابد .

وضعیت دستها و شانه ها: شانه ها هنگام آهسته دویدن, آزاد و راحت و افتاده می باشند. زاویه آرنج با باز و حدود 90 درجه است و حركت نوسانی دستها به سمت مركز بدن انجام می شود. مقدار عقب آمدن دستها بگونه ای است كه مچ دست تا امتداد لگن به عقب حركت می كند. كف دست به سمت بدن و انگشتان به حالت نیمه بسته ولی بدون انقباض و انگشت شست روی دومین مفصل انگشت اشاره قرار می گیرد .

نحوه تماس پا با زمین: میزان بالا آمدن زانوها در دوهای آهسته كمتر از مقداری است كه فرد سریع می دود. فرود پا جلوتر از مركز ثقل بدن می باشد, بطوری كه ابتدا قسمت خارجی پاشنه و سپس كف پا و پنجه با زمین تماس پیدا می كند. هرچقدر سرعت دویدن افزایش یابد تماس پاشنه با زمین كمتر شده به طوری كه ابتدا, وسط كف پا با زمین تماس پیدا می كند. اگر سرعت همچنان افزایش یابد بطوری كه فرد با تمام سرعت خود بدود فقط سینه پا با زمین تماس پیدا می كند .

تكنیك دویدن در حداكثر سرعت

وضعیت سر و گردن: سر و گردن صاف و در امتداد تنه قراردارد. سر هیچ گونه حركتی به طرفین و بالا و پایین ندارد. نگاه به جلو دوخته می شود .

حالت شانه ها: حالت آنها تقریباً آویخته و آزاد و راحت و بدون حركات چرخشی به طرفین است .

حالت دستها: بازوان بطور موازی با هم به جلو و عقب تاب می خورند و به سمت داخل و خارج بدن نباید حركت نمایند. زاویه آرنج حدود 90 درجه است حركت دستها از مفصل شانه انجام می شود و آرنج ها نباید باز و بست شوند. هنگامی كه دست به سمت عقب بدن تاب می خورد مچ دست تا امتداد تاج لگن خاصره بالا می آید و هنگامی كه دست به جلو تاب می خورد مچ تا امتداد شانه ها بالا می آید .

حالت تنه: بدن كمی به سمت جلو تمایل دارد و عمود به زمین نیست و لگن خاصره بالا نگه داشته می شود .

وضعیت پاها: با توجه به اینكه سرعت یك فرد برابر است با تعداد گام برداری (تواتر) ضربدرطول گام وی بنابراین هنگام دویدن سرعت می بایست برای افزایش طول گام زانو را از جلو تا حدامكان بالا آورد بطوری كه ران با سطح افق تقریباً موازی شود.

تماس پا با زمین: اولین محل تماس پا با زمین با قسمت لبه خارجی سینه پاست و در مرحله تحمل وزن بدن تمام كف پا نیز با زمین تماس می یابد (درقهرمانان سرعت, پاشنه پا بالا نگه داشته می شود) باید توجه داشت فرود پا بر خلاف دوهای استقامت روی خط ثقل بدن می باشد . دانستن این نکته جالب است که تاثیر دویدن برای فردی که مثلا مسافت 1 کیلومتر را با یک سرعت یکسان و بدون توقف میدود، کمتر از فردی است که همین مسافت را به صورت تند و کند و بدون توقف بدود .
یکنواخت ندویدن باعث میشود که حالت عضلات و ضربان قلب متغییر بوده در نتیجه بدن سوخت و ساز بهتری داشته و چربی سوزی بیشتری خواهیم داشت.

منبع : وبلاگsportive

اهمیت هوای محل تمرین در ورزشهای رزمی

گاهی شاید برای ما شرایط جوی محیط تمرین مهم نباشد ولی گاهی این بی توجهی ممکن است باعث شود که ما مدتها از تمرین دور بمانیم بنابراین برای این که در کنار سلامتی ، به تمرینات مداوم خود ادامه دهیم ، لازم است مواردی را در نظر بگیریم.
هوای محیط تمرین
گاهی شاید برای ما شرایط جوی محیط تمرین مهم نباشد ولی گاهی این بی توجهی ممکن است باعث شود که ما مدتها از تمرین دور بمانیم بنابراین برای این که در کنار سلامتی ، به تمرینات مداوم خود ادامه دهیم ، لازم است مواردی را در نظر بگیریم.

• تمرین در گرما :
تمرین در محیطهای گرم بسیار خطرناک است و در صورتی مایل هستید در چنین شرایطی تمرین کنید ، به نکات زیر توجه نمایید:
- باید سعی کنیم از حداقل لباس استفاده کنیم (مانند رکابی)
- باید از طریق مصرف مقدار کمی نمک، نمک از دست رفته را که به وسیله تعریق از بدن خارج شده جبران کرد .
- برای این که بدن با گرما سازش پیدا کند، باید در روزهای اول تمرین از تمرینات شدید خودداری کرد که بهترین راه برای بالا بردن استقامت بدن در مقابل گرما، تمرینات منظم است.
- در این مواقع برای حفظ آمادگی می توان شنا کرد و و از تمرینات دیگر کم کرد.
- در صورتی که سلامتی مان در خطر است از دست دادن دو، سه جلسه تمرین بهتر است تا به خودمان آسیب برسانیم.

• تمرین در سرما :
- برای تمرین در هوای سرد لازم است که بدن را به خوبی از قبل گرم کنیم ولی در صورتی که هوا بیش از حد سرد است ، بهتر است که تمرین نکنیم ، چون در این حالت ، سینه به طور ناگهانی سرد می شود و باعث می شود قلب حالت انقباض پیدا می کند این انقباضات باعث می شود اکسیژن کمتری در دریافت شود که در نهایت ممکن است باعث حمله قلبی شود .
- از پوشیدن بیش از حد لباس باید خودداری کرد ، چون باعث افزایش زیاد حرارت بدن می شود و همچنین از درآوردن لباسهای خود به یکباره باید خودداری کرد و نقاط حساس را از سرما دور نگه داشت .
- پارو کرن برف می تواند با پوشیدن لباس مناسب برای بدن مفید باشد البته بهتر است که مقدار برفی که بر می داریم، سبک باشد تا تعداد پاروها را بیشتر کنیم .

• آلودگی هوا :
- ورزشکارانی که در کنار خیابانها به خصوص خیابانهایی که شلوغ است می دوند بهتر است از این مکانها دوری کنند و در جاهای سر سبز و پر درخت تمرین کنند ، به دلیل هوای آلوده خیابانها (به خصوص وجود منواکسید کربن) این اماکن مناسب تمرین نمی باشند .

نتایج یك پژوهش نشان داد: آلودگی هوا با اختلال در سیستم توزیع اكسیژن و اختلال درعملكرد ریوی ، توان استقامتی ورزشكاران در هنگام ورزش در محیط آلوده را كاهش می دهد.
دكترحمید رجبی استادیار دانشگاه تربیت معلم تهران در پژوهشی ، تاثیر تمرینات هوازی كوتاه مدت در محیط های آلوده به CBC و مقدار لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم و زمان اجرا در موش های آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار داد.
نتایج این پژوهش نشان داد: اثرات مضر آلودگی هوا در هنگام ورزش تشدید می شود، زیرا هنگام فعالیتهای ورزشی ، بنابر افزایش نیازهای متابولیكی، مقدارهوایی كه وارد سیستم تنفسی می شود، چندین برابر شده و ممكن است حتی از20 برابر نیز بیشتر شود.
این نتایج می افزاید: حجم بسیاری زیادی از هوای آلوده، نسبت به حالت استراحت وارد ریه ها می شود و اثرات مضر آن را بر سلامتی، تشدید می كند.
از سوی دیگر در هنگام ورزش، تنفس از هر دو راه بینی و دهان صورت گرفته و دفع آلاینده ها در مسیرهای فوقانی تنفسی
( بینی) كمتر می شود، به عبارت دیگر، آلودگی هوا ممكن است تاثیر مفید ورزش را بر سلامتی دچار محدودیت كند.
در این پژوهش با استفاده از 32 موش صحرایی آزمایشگاهی در چهار گروه اثرات مفید و مضر و ورزش در محیط آلوده بهCBC ، لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم مورد مطالعه قرار گرفتند.

نتایج این بررسی، كاهش معنا داری درتعداد گلبولهای قرمز، مقدار هموگلوبین و درد هماتوكریت خون در گروهی كه در محیط آلوده به تمرین هوازی پرداخته بودند را نشان داد.
همچنین افزایش تعداد گلبولهای سفید خون، و متوسط حجم گلبولهای قرمز در موشهای تمرین كرده و تمرین نكرده در محیط آلوده مشاهده شد.
در ادامه این نتایج آمده است: تمرین هوازی در مدت 8 هفته، صرف نظر از اینكه در محیط آلوده و یاغیرآلوده انجام گیرد باعث كاهش معنادارترین گلیسرید سرم می شود و بی تحركی در محیط پاك باعث افزایش وزن می شود، اما بی تحركی در محیط آلوده تاثیری بر وزن ندارد.
در بخش دیگری از این نتایج آمده است: زمان استقامت تا مرز خستگی نیز برای هر دوگروه تجربی در محیط آلوده كمتر از محیط پاك بود اما بین دو گروه در دو محیط تفاوت معنی داری نبود.