نهفته های توآ::

نهفته ها ، نگفته ها نیستند ، نهفته ها رازها واسرارهای پنهان از عالم بیدار کیهان در جهان خفته ی تن وروان انسان از گشتاور نیروهای عظیم کیهان در محورهای مواج و دوران در دوران جهان تن وروان ، جهان خفته ی انسان به چرخش وکوشش وتلاش تن وجوشش اندیشه با تسلط بر اراده در عالم روان روئیده و سر به بیکران هستی می نهد و جهانی را از راه وخواب غفلت بیدار می کند و خداگونه سیر می نماید .

معابد توآ :

معابد توآ محل عبادت نیاکانمان است ، عبادت پاک سرشتان ونیک اندیشان ، عبادت پاکان و نیکان ، عبادت به تن روان انسان ، انسان به نیایش جهان ، تعالی دهنده ی خویش، فرزانه و فروزنده و روشنایی دهنده ی جهان نیک .

در معابد پرورش و انشاء جهان تن وروان که جایگاه و پایگاه تعالیم ویژه ی کونگ فو برای خود سازی و خود شناسی و خدا شناسی و رسیدن به خدائیست ، ارزش و شکوه انسان دانا به اندیشه ی پویا وتوانای اوست .

ذن توآ :

توآ، جهان تن وروان ، جهان آزمونگاه پرتوان ، از پایانی بی آغاز به آغازی بی پایان ...

جهان بیکران توآ با بی نهایت آغاز می شود ، بی نهایت را در می نوردد و در بی نهایت سیر به جهان بی پایان دارد .

در تفکرات عمیق توآ ،در آفریدن جهان ماورائی تن ووران ، آفریدن این جهان ماورائی با نشستن به دنیای عارفانه ی ذن ودل کندن از مادیات ، خواسته ها و آرزوها ، اندیشه به رهایی می دهد وخود را رها و دل در گرو اندیشه ها می نهد وراز زیباییها و شگفتنی های آن را می جوید ومی پوید و از تلاطم وامواج روحی وروانی خود کاسته و خود را به ساحل آرامش می رساند .

تجلی گاه ذن آماده سازی ذهن وجسم وروح وروان برای کنکاش ونگارش نگاره های نیک و گذر از هفت مایگاه جهان ماورائی تن وروان و سیر در عالم بیکران است .

دنیای بیکران توآ از عالم ذن متولد می شود با نگارش ذهن به اوج می رود وبا سیر در بی پایان ادامه می یابد . بی آغازی وتولد این دنیای اندیشه با ذن مسیر خود را تا بی نهایت باز می نماید از سکون وتلاش ذن شروع و به سکون و آرامش ذن سیر می نماید .

در کنکاش و تلاش و نگارش ذهن ، تن مراحل تکنیکی و شناختی وتعالی را طی کرده تا خود را صیقل نماید از آلودگی ها پاک و از تلاطم و ناهماهنگی ها ودشواری ها عبور می نماید تا خود را به کمال و شناخت و آگاهی رساند وبه بالاترین مراحل عارفانه دست یابد ودر آرامشی بیدار در دنیای نامحدود ذن سیر نماید .

ذن در آغاز آگاهی و در سیر رهایی است .

در ورود به معابد انشاء تن وروان در آغاز اندیشه به ذن می رویم وبا نیایش تن وروان ایستاده به راهی که ایستاده ایم به جان به پا بر می خیزیم وجانانه قدم در راه اندیشه ی پویایی تن وروان برای رسیدن به بیکران توان وگذشتن از بنیاد تن در محور علوم عالم از گذرگاه روان در ذن آرام می گیریم .

در ورود ذن به صورت خود آگاه و در بی پایانی توان ، ذن به صورت ناخودآگاه در آرامش سیر می نماید . ذن در خود آگاهی عبور از مرز دانایی و در نا خوآگاهی دانایی وتواناییست .

همراه راه دانایی با ورود و قدم گذاشتن به دنیای بیکران توآ خود را با نشستن در ذن ( ذنای ) به جالش می کشد و پویایی این دنیای روان را با کوشش اراده و پرتوانی و این طریقت را به راستی سیر می نماید .

همراه این سیر راستی با سوگند و نیایش از دنیای مواج و موج در مـوج ، دوران در دوران تکنیک ها ، ترکیب ها با عکس العملی رعد آسا ، صاعقه وار از امواج های نهفته ی کیهان و دوران در دوران کهکشان و مایگاهای سراسر توان  می گذرد واز جوشش تن به روان به پویایی بی پایان به عالم ذن فرو می رود و به آرامشی درونی دست می یابد .

به ذن می نشینیم برای ایستادن ، ایستادن برای جان دادن ، جان برای برخواستن ، به پا خواستن و به پا بر می خیزیم تا سر حد جان ، تا جوشش خون ، تا خروشیدن ، تا مبارزه ، مبارزه علیه ظلم و باطل ، علیه ناتوانی ، سستی ، وبی ارادگی برای کامیسمای ، برای حرکت پویایی تن وروان و شناور شدن در دریای اندیشه ها در امواج کیهانی وکهکشانی برای گذر از هفت مایگاه جهان مینویی. و به جهانی می ایستیم به جان با تسلط بر اراده و مسلط بر توان و در هفتمین مایگاه جهان ماورایی به آرامش ذن و به عمق خود فرو می رویم و به اندیشه می نشینیم و در جهان اهورایی تا رسیدن به خدایی به روان سیر می نماییم .

ذن جهت یابی و نشان دادن راه به همراه است ، شناور شدن در مسیر روان در جهت رشد و تعالی و توانایی ، دانایی، فرزانگی و تکامل است .

ذن متعالی ترین و عارفانه ترین حالت یک انسان متکامل است در آغاز آگاهی و در بی پایان رهایست .

ذن عبادت است عبادت به تن وروان انسان، انسان به نیایش جهان ، جهان آزمونگاه پرتوان ازپایان بی آغاز به آغازی  بی پایان ... 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: